Δημοτικό Σχολείο

Το μοναστήρι του Αγίου Αναστασίου στους δύσκολους καιρούς πριν από την ίδρυση επίσημων σχολείων ήταν εκπαιδευτικό κέντρο, όπως διαπιστώνεται από μαρτυρία κάποιου Αξέντη από το χωριό Πατρίκι, η οποία ήταν σημειωμένη σε μηναίο του 1792.  Αρχαιότερη μαρτυρία έχουμε και από το βίο του Αγίου Παναρέτου, ο οποίος γεννήθηκε το 1710 στην Περιστερωνοπηγή κι έμαθε στο μοναστήρι τα πρώτα του γράμματα.

Το 1875, όταν δάσκαλος στο Λευκόνοικο ήταν ο Γεώργιος Ευστρατίου από τη Λάρνακα, οι Περιστερωνοπηγιώτες αύξησαν τον μισθό του σε 4000 από 2400 γρόσια και τον έφεραν στην Περιστερωνοπηγή.  Έτσι, ίδρυσαν το δικό τους σχολείο μέσα στο μοναστήρι του Αγίου Αναστασίου.  Τότε φοιτούσαν 65 περίπου μαθητές, όχι μόνο από την Περιστερωνοπηγή, αλλά και από τη Μηλιά και τα Γέναγρα.

Από το 1900 μέχρι το 1927 κατά περιόδους λειτουργούσαν ξεχωριστά αρρεναγωγεία και παρθεναγωγεία στην Περιστερώνα και την Πηγή.

Το 1928 κτίστηκε καινούριο κοινό σχολικό κτίριο για τις δύο κοινότητες στην νοτιότερη άκρη της Πηγής που συνόρευε με την Περιστερώνα.  Αργότερα προστέθηκαν στο σχολικό κτίριο κι άλλες αίθουσες διδασκαλίας.

Το 1956 κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα εναντίον τω Άγγλων το Δημοτικό Σχολείο Περιστερωνοπηγής έκλεισε για έξι περίπου μήνες.  Αυτό οφειλόταν στο γεγονός ότι ήταν αναρτημένη η ελληνική σημαία πάνω στη στέγη του.  Γι’ αυτό το λόγο οι μαθητές της σχολικής χρονιάς 1956-’57 έχασαν τη σχολική χρονιά τους, εκτός από μερικούς που συνέχισαν τη φοίτησή τους σε σχολεία των γειτονικών χωριών.

Το 1974 το Δημοτικό Σχολείο Περιστερωνοπηγής είχε 250 περίπου μαθητές και οκτώ δασκάλους, από τους οποίους οι πέντε ήταν Περιστερωνοπηγιώτες.

Νηπιαγωγείο

Το 1967 λειτούργησε στην Περιστερωνοπηγή το ιδιωτικό νηπιαγωγείο “Παιδική Χαρά” μέσα στη μεγάλη αίθουσα του μοναστηριού του Αγίου Αναστασίου.  Το 1971 το νηπιαγωγείο έγινε κοινοτικό.